>Reuters: Libische islamisten eisen sharia.

Dit is voor mij geen nieuws, maar ik mis in het bericht de context, die ik dan ook hieronder ga proberen te beschrijven.

En ook een aantal redenen waarom Libië niets met de volksopstanden van de Arabische Lente te maken heeft, integendeel zelfs.

Het vervelende is namelijk dat verschillende Nato-landen doelbewust (en al héél ver voor de oorlog) met de salafisten samen gingen werken (inclusief leden van wat we in andere landen Al Qaeda plegen te noemen) om het Gaddafi-regime weg te krijgen.

Officieel heet zijn omverwerping een deel van de Arabische Lente te zijn (een volksopstand waar ik op zichzelf achter sta), en ik zal niet beweren dat Gaddafi een aardige man was. Maar in Libië spelen er hele andere geopolitieke belangen. Libië opereerde namelijk in grote mate zelfstandig van het internationale monetaire systeem, en was juist afstand aan het nemen van het neoliberalisme, in tegenstelling tot de Egyptische en Tunesische despoten Mubarak en Ben Ali. Die laatsten verkochten hun landen uit aan het IMF, via Structural Adjustment Programs, wat simpelweg inhoudt dat de publieke sector kapotbezuinigd moest worden in ruil voor onbetaalbare leningen.

In Tunesië werden velen hierdoor tot de rand van de economische afgrond gedreven, uiteindelijk uitmondend in de wanhopige zelfverbranding van Mohammed Bouazizi. Dit werd de inleiding tot de Tunesische opstand.

In Egypte hebben, en dit is in Nederland zeer onderbelicht gebleven, stakende arbeiders een zeer grote rol gespeeld in het omverwerpen van Mubarak.

In Libië eisten “rebellenleiders”, bestaande uit expats die banden hebben met westerse neocon-denktanks, via social media dat de VN en de NATO onmiddelijk moesten ingrijpen, vanwege bombardementen die er uiteindelijk helemaal niet waren geweest, volgens satellietwaarnemingen.

Ik kan je als voormalig fanatiek twitteraar vertellen dat er lustig en opvallend massaal door “rebellen” werd getwitterd, zogezegd vanuit Libië, hetgeen een hele prestatie was, aangezien internet down was. Behalve in hotels in Tripoli, en daar zaten nu juist geen rebellen.

De objectiviteit van de Pravda mag zeker betwijfeld worden, maar ze hebben hieronder zeker een punt inzake het aantal slachtoffers van Gaddafi, dat mede als basis diende voor westers ingrijpen (van 6000 a 10000 doden in een paar dagen, later ver naar beneden bijgesteld naar 208; het oorspronkelijke aantal was via twitter de wereld ingebracht via een totaal onbetrouwbare bron, die ten onrechte beweerde lid te zijn van de “International Criminal Court.”

Er werd op een gegeven moment ook getwitterd dat er met artillerie werd geschoten op demonstranten. Maar niemand heeft van de beschietingen ooit duidelijke beelden online gezet. Behalve gruwelijke foto’s van verminkte lichamen. Echter is nooit bewezen door wie zij verminkt zijn. Door Gaddafi’s troepen? Dat was het verhaal. Hoe kunnen we dat echter zeker weten, wanneer aan de kant van de rebellen strijders meevochten van Al Qaeda (Libyan Islamic Fighter Group en Obaida Ibn Jarrah Brigade) , waarvan we toch hebben begrepen dat die er geen moeite mee hebben om onschuldige mensen op te blazen? Of aan stukken te snijden, desnoods uitgezonden op internet. Of gewoon een te gematigde rebellenleider te vermoorden.

Ook wordt het vaak gewelddadige racisme van de rebellen tegenover Afrikaanse gastarbeiders door de meeste media genegeerd ; sterker nog, wij werden geacht hen te zien als “Gaddafi’s huurlingen”, weet u nog?

In november 2011 vochten diverse rivaliserende rebellen nog met elkaar rond een ziekenhuis in Tripoli, terwijl in rebellenhoofdstad Bengazi auto’s en een gerechtsgebouw versierd waren met de vlag van Al Qaeda.

Het is duidelijk dat er nu conflicten ontstaan tussen hen en gematigde moslims en seculiere groepen. Maar dat geeft niet, want nu is de Libische markt weer open voor business… en daar zal, naast IMF”hulp”, ongetwijfeld een flinke hap wapenhandel bij zitten, gezien de nieuwe confliten die intern zijn ontstaan. We betaalden sowieso al via onze pensioenfondsen mee aan die troep.

Mind you: dit kan geen verrassing zijn. Wellicht wel voor het grote publiek, maar absoluut niet voor Europese en Amerikaanse regeringsleiders en de militaire top. Sarkozy was bijvoorbeeld behoorlijk pissed op Gaddafi en Berlusconi. Niet omdat Gaddafi ondemocratisch was of mensenrechten schond ,en ook niet vanwege Berlusconi’s ongebreidelde machtswellust en horkengedrag.

Nee, het was vanwege het niet doorgaan van de verkoop van Franse Dassault straaljagers aan Libië. En omdat Italiaanse bedrijven een deal voor de bouw van kerncentrales van Frankrijk hadden afgesnoept. Je kunt je misschien ook herinneren dat Italië in eerste instantie helemaal niet zo enthousiast was over het ingrijpen van de Nato. Daarom dus.

Niet getreurd voor de Fransen, want samen met de VS, Israël en Tsjaad was er al ver voor de 2011 oorlog actief samenwerking met de rebellen, die sinds 1989 werden getraind en gefinancierd dankzij Mubarak’s Egypte, maar ook fondsen kregen uit Irak en het o zo democratische Saudi Arabië (het land dat tot op de dag van vandaag in Bahrain helpt de Arabische Lente met grof geweld neer te slaan; en waarom kunnen zij wel gewoon hun gang gaan?

Meer info over de achtergrond van de “opstand” in Libië: Zie op de site van Global Research de uitgebreide analyse van de Libische rebellenbeweging door voormalig diplomaat en professor Peter Dale Scott. Lees ook John Perkins over de Arabische witwasdeal.

Opvallend was trouwens ook de snelle oprichting van een nieuwe centrale bank en oliemaatschappij door de rebellen, terwijl de oorlog nog lang niet gestreden was. Wikileaks onthulde nog vrij recent dat Libië, vanwege de genationaliseerde olie-industrie, door westerse oliemaatschappijen werd beschuldigd van “grondstoffen-nationalisme” (je moet er maar op komen: het volk profiteert mee van de nationale hulpbronnen, en dat als oliebaron een negatieve emotie meegeven door het “nationalisme” te noemen).

Gaddafi eiste bovendien van westerse oliemaatschappijen dat ze belasting betaalden over de opbrengsten, zodat de Libiërs mee konden profiteren.

Het Reuters-bericht vertelt overigens maar een klein deel van het hele verhaal over de conflicten tussen de rebellen onderling. Waar ongetwijfeld oprechte mensen tussen zitten, hou me ten goede.

UPDATE 21 JANUARI: Demonstranten in rebellen-bolwerk Benghazi hebben het gehad met NTC, bestormen hoofdkantoor

Maar de blogs en nieuwssites over Libië zijn vrijwel geen van allen echt objectief, (óf extreem pro-Gaddafi, of extreem pro-NTC/NATO, inclusief het gros van de Europese media). Vraag je ook nog maar eens af waarom het staatsgeweld in Bahrain (toevallig VS marinebasis, Saudi bondgenoot) nog altijd genegeerd wordt in onze media, en Syrië niet.

En nee: het antwoord is niet “mensenrechten.”