>Overgenomen van Indymedia.be onder by-nc-nd 2.0

STRAATSBURG – De meeste vredesactivisten zijn in shock. De grootste mobilisatie ooit tegen de NAVO: 600 organisaties uit 33 landen riepen mee op. Maar wat een massabetoging voor vrede moest worden werd totaal verknald door de boycot, de provocaties en de repressie van de politie.

“Dit is echt een klap in het gezicht van de vredesbeweging. Om van te huilen, zeker met al dat traangas,” zegt Ellen. Het is 12u30, een half uur voor het geplande vertrek van de betoging. Op het vertrekpunt is nog bijna niemand. De politie heeft twee bruggen afgesloten, in tegenspraak met haar beloftes aan de organisatoren. Duizenden manifestanten staan stil. Daar komen natuurlijk relletjes van. “Toen het begon heeft de massa nog geprobeerd om dat te verhinderen,” getuigt Ellen. Maar de politie zette dadelijk traangas in. De toon was gezet: zo ging het het hele verdere verloop van de dag. Dat er gebouwen in brand zijn gestoken weet nu iedereen. Maar het begon dus met de politieblokkades, de cirkelende helicopters (die de sprekers bijna onverstaanbaar maakten) en de regen van traangas over honderden pacifistische activisten. Iedereen in ons team kreeg z’n deel. Hoeveel volk er had moeten optrekken zullen we nooit weten: teveel mensen zijn nooit aan betogen toegekomen.

De eigenlijke betoging – die langs een onmogelijk parcours gestuurd werd, mijlenver van het centrum, en hooguit 5.000 betogers haalde – heeft amper een half uur geduurd. We werden tot stilstand gebracht, opgehouden, ingesloten, samengedreven en uiteindelijk terug uit elkaar geschoten met traangas. Chaos en paniek alom: mensen vluchtten naar alle kanten maar zaten gevangen. Velen braakten omwille van het gas. Geen geïsoleerd incident: ook op andere plaatsen, waar honderden betogers – waaronder medewerkers van Indymedia.be – vastzaten, ging het er zo aan toe. Nochtans waren daar geen relschoppers in de buurt, alleen pacifisten en clowns.

De eigenlijke betoging – die langs een onmogelijk parcours gestuurd werd, mijlenver van het centrum, en hooguit 5.000 betogers haalde – heeft amper een half uur geduurd. We werden tot stilstand gebracht, opgehouden, ingesloten, samengedreven en uiteindelijk terug uit elkaar geschoten met traangas. Chaos en paniek alom: mensen vluchtten naar alle kanten maar zaten gevangen. Velen braakten omwille van het gas. Geen geïsoleerd incident: ook op andere plaatsen, waar honderden betogers – waaronder medewerkers van Indymedia.be – vastzaten, ging het er zo aan toe. Nochtans waren daar geen relschoppers in de buurt, alleen pacifisten en clowns.

Rondom ons is het wél oorlog tussen stenenwerpers en politie. Eerder kreeg het ‘Black Block’ vrij spel in de aanpalende wijk, nota bene de armste van Straatsburg (waar de betoging door moest). Het Ibis-hotel en de enige apotheek in de wijk gingen in vlammen op. De buurtbewoners reageren geschandaliseerd. “Gisteren was deze wijk nog volledig afgesloten. Vanmorgen was die controle plots opgeheven,” aldus een vrouw uit de buurt. Ook het feit dat de brandweer zo lang op zich liet wachten zet kwaad bloed. “We hebben zelf de aanpalende HLM moeten helpen ontruimen,” zegt ze. Hier overheerst het gevoel dat de politie de wijk bewust heeft overgeleverd aan het geweld.

Om toch ook plaats te maken voor de boodschap van de betogers, ziehier enkele van de meest gehoorde slogans op de korte, in de knop gebroken vredesmars: ‘Welfare not warfare’, ‘Non, non, non/ les bombes de l’Otan/ n’ont pas libéré/ les femmes d’Afghanistan’, het klassieke ‘one two three four, we don’t want your fucking war, five six seven eight, organize and demonstrate’ (uiteraard), maar ook ‘Belgium says no to nato’ en natuurlijk ‘Pas d’argent pour la guerre, mais pour combattre la misère’. Samengevat in de woorden van de organisatoren: ’60 jaar Navo is genoeg’.

Zie ook G20 en George Galloway over geprovoceerd geweld bij demonstraties.