Categoriearchief: war-profiteers

>Spanningen rond Kosovo: een overzicht

Geplaatst op door

>Minister Maxime “Bilderberg” Verhagen kreeg het onlangs aan de stok met de Kosovaarse premier Agim Ceku.Dit gebeurde naar aanleiding van uitspraken tijdens zijn bezoek aan de Servische hoofdstad Belgrado en de Kosovaarse hoofdstad Pristina.

Hij sprak

als eerste EU-minister over de mogelijkheid van een deling van Kosovo in een Albanees en een Servisch deel, mits de partijen er mee zouden instemmen en de Veiligheidsraad het in een resolutie zou bekrachtigen.

Dit idee was voor de internationale gemeenschap altijd onbespreekbaar.

Verhagen zei zelf dat hij het niet als zodanig voorstelt noch voorstaat, maar de partijen wil dwingen ,,creatief en onconventioneel” te denken. ,,Ze moeten uit de loopgraven om een oplossing te vinden.”

Ondiplomatiek
Gevolg was echter dat zijn opmerkingen alle persconferenties dinsdag in Servië en Kosovo beheersten. De Serviërs zeiden op een nette manier dat ze er absoluut tegen waren, maar premier Ceku van Kosovo was in een gezamenlijke persconferentie met Verhagen ondiplomatiek hard.

,,Dit is zeer schadelijk en totaal onaanvaardbaar voor ons. Waar eindigen we als we nieuwe grenzen gaan trekken in de regio? Ik nodig iedereen uit geen tijd te verdoen met spreken over een deling van Kosovo”, zei Ceku in de richting van Verhagen.

Ceku liet vlak voor de persconferentie weten dat hij zich wilde distantiëren van de uitspraken van Verhagen, omdat hij een deling niet zou kunnen verantwoorden naar zijn eigen volk.

Bron

Daarnaast steunde Rusland eerder in de VN-veiligheidsraad het verzet van Belgrado tegen de onafhankelijkheid van Kosovo. Vandaag lijkt Rusland daar enigszins op terug te komen:

Rusland aanvaardt een opdeling van Kosovo in een Albanees en een Servisch deel. Dat heeft de Russische minister van Buitenlandse Zaken Lavrov gezegd.

Rusland probeert samen met de EU en de VS de partijen in Kosovo tot elkaar te brengen. Wat Rusland betreft, zei Lavrov, is elk akkoord aanvaardbaar, ook als dat een opdeling van Kosovo betekent. NOS

Twee weken geleden waarschuwde de Navo-commandant ter plekke, Lt. Generaal Roland Kather, dat er een gevaar bestaat voor nieuw geweld in Kosovo, als er niet snel een akkoord wordt gesloten:

The diplomats are to report back to U.N. Secretary General Ban Ki-moon by Dec. 10.

Kather said the situation was quiet in the province of some two million people but added it was “unpredictable.”

“Certainly the situation will deteriorate after those 120 days,” Kather said. “We have to do everything possible to keep it under control.”

The delay in resolving Kosovo’s political status has raised fears of renewed violence as the frustration among the majority ethnic Albanians grows in the absence of a decision over its future, eight years into U.N. and NATO administration.

“My main worry is that following some kind of … political trouble, there will be some individuals, there will be some extremists, there will be some frustration,” Kather said.

“They need a fuse, and then they might come up with some violent actions. That of course, will cause a reaction … and then suddenly this violence might run out of control,” he said.

Bron

Intussen heeft Servië vandaag gedreigd met “vergeldingsacties”, mochten etnische Albanezen in Kosovo éénzijdig de onafhankelijkheid uitroepen.


De Servische minister van buitenlandse zaken Vuk Jeremic die het dreigement in de mond nam weidde niet uit over de aard van de maatregelen, maar zei wel dat het land zich in ieder geval niet opnieuw in een internationaal isolement zal storten zoals ten tijde van het leiderschap van Slobodan Milosevic in de jaren ’90.

Nu.nl

Vandaag maakte Joachim Rucker, namens de VN interim bestuurder in Kosovo,in Wenen bovendien bekend dat Kosovo op 17 november verkiezingen zal houden voor het parlement en gemeenteraden:


De verkiezingen in Kosovo, waar Albanezen een overweldigende meerderheid zijn gaan vormen, zijn de vierde sinds NAVO-bombardementen en etnisch Albanese guerrillastrijders in 1999 de Serviërs dwongen Kosovo praktisch op te geven. De Albanese Kosovaren kozen in 2000 en in 2003 gemeenteraden en in 2001 en 2004 een parlement van 120 zetels. De etnisch Albanese meerderheid wil Kosovo zo spoedig mogelijk afscheiden van Servië. Belgrado accepteert dat niet. BNR

Achtergrond en historie

Om de huidige situatie rond Kosovo enigszins te kunnen duiden kan het geen kwaad om even terug te kijken naar de voorgeschiedenis van de opdeling van voormalig Joegoslavië, bijvoorbeeld door middel van onderstaande passage uit het boek “De Laatste Oorlog”, van wijlen Karel Glastra van Loon en Jan Marijnissen. (Het gehele boek is

hier gratis te lezen, of tweedehands verkrijgbaar via het plaatje hierboven. Absoluut een aanrader!)

In het verlengde van die resolutie kwam op 13 oktober van dat jaar het akkoord van Belgrado tot stand tussen president Milosevic en de Amerikaanse Balkangezant Holbrooke. Dat akkoord behelsde: terugtrekking van de Joegoslavische troepen uit Kosovo, vredesonderhandelingen, de komst van tweeduizend ovse-waarnemers, en het toestaan van onbewapende waarnemingsvluchten boven Kosovo. In het nabij gelegen Macedonië werden 2300 manschappen gelegerd voor het geval dat de waarnemers in gevaar mochten komen, de zogenaamde Extraction Force. Ook op 13 oktober vaardigde de Noord-Atlantische Raad (zeg maar de politieke leiding van de navo) de zogenaamde Activation Order (Actord) voor Operation Determined Force uit. Het Joegoslavische leger trok zich vervolgens inderdaad terug, zoals in het akkoord van Belgrado was afgesproken, alleen de vredesonderhandelingen kwamen niet op gang. Sterker nog: het uck ging ondertussen door met haar guerrilla-activiteiten, waarbij ook Servische burgers tot slachtoffer werden gemaakt.
Het kan geen kwaad om hier nog eens te memoren dat minister Van Aartsen deze gang van zaken destijds ook bevestigde in brieven aan de Tweede Kamer. Op 5 november 1998 schreef hij: ‘De Federatieve Republiek Joegoslavië heeft in grote lijnen voldaan aan de eis met betrekking tot de terugtrekking van eenheden en hun zware wapens naar de posities van vóór maart dit jaar. Het uck neemt in een aantal gevallen deze posities over. Aanhoudende zorg bestaat over de broosheid van het staakt-het-vuren, met name als gevolg van provocaties door het uck. Vooralsnog reageren de frj-eenheden over het algemeen terughoudend.’ En in een brief op 10 november schrijft hij: ‘Tegelijkertijd blijft (…) ondanks de verklaring van uck-leider Demaci dat het uck zich zal houden aan het eenzijdig afgekondigd staakt-het-vuren, de positie van het uck een punt van zorg. Het staakt-het-vuren wordt weliswaar in grote lijnen gerespecteerd, maar blijft dan ook kwetsbaar als gevolg van provocaties door het uck en de reacties van Servische zijde. De posities van teruggetrokken frj-eenheden worden veelal ingenomen door het uck.’

Omdat het geweld van de kant van het uck doorgaat, ook richting burgers, en Kosovo nog steeds onder Servië valt, besluit Milosevic zijn veiligheidstroepen weer terug te sturen naar Kosovo, nu nog vaster besloten om het uck met wortel en tak uit te roeien. Er vallen bij de gevechten die daarop volgen vele doden, en tienduizenden mensen slaan op de vlucht. Op 15 januari 1999 nemen Joegoslavische veiligheidstroepen het plaatsje Racak in. Een dag later worden de lichamen gevonden van vijfenveertig mensen die zijn doodgeschoten. Deze slachtpartij, waarvan nooit is opgehelderd wie de daders zijn geweest, maakt grote indruk in de wereld. De leider van de ovse-waarnemers in Kosovo, de Amerikaan Walker, trekt nog dezelfde dag de conclusie dat de daders gezocht moeten worden in de kring van de Serven. Zijn veronderstelling staat haaks op de mening van Franse tv-journalisten die erbij waren toen de Serven Racak innamen en achteraf zeiden dat die doden er nog niet lagen toen de Serven zich weer uit Racak terugtrokken. De regering in Belgrado is dan ook woedend over de overhaaste conclusie van Walker en eist zijn vertrek. Bovendien weigert men mevrouw Arbour, de hoofdaanklager van het Joegoslaviëtribunaal, bij de grens met Macedonië de toegang tot Kosovo.

Er bestaat een opvallende overeenkomst tussen de moord op de burgers in Racak, en de aanslag enkele jaren daarvoor op de markt van Sarajevo. Beide vormden een belangrijke aanleiding voor militair navo-ingrijpen. De vreselijke bomaanslag in Sarajevo, waarbij op 28 augustus 1995 vijfendertig doden vielen, was destijds voor de navo het sein zich actief met het conflict in Bosnië te gaan bemoeien en over te gaan tot het bombarderen van de Servische stellingen rond Sarajevo. Zoals we hebben gezien was die beslissing voor de navo en veel politici het begin van het einde van de oorlog – een visie die door een groot aantal deskundigen, onder wie Rob de Wijk en sir Michael Rose, wordt bestreden. De Wijk en Rose achten het beiden ook zeer wel mogelijk dat de aanslag op de markt in Sarajevo in werkelijkheid is gepleegd door moslimstrijdkrachten, die op die manier de navo onder druk hebben gezet om op te treden. Rose: ‘Het is zeker mogelijk dat iemand anders dan de Serven het gedaan heeft. Ik weet dat natuurlijk niet zeker, maar ik heb destijds wel aanwijzingen gehad die daarop duiden. Om de richting te bepalen van waaruit werd gevuurd heb je minstens vier inslagen nodig. Op de markt viel maar één bom. Het is in dit geval dus absoluut onmogelijk om met zekerheid vast te stellen vanuit welke richting het vuur werd geopend.’

Zowel sir Michael Rose als Rob de Wijk hinten dus min of meer naar een false flag, uitgevoerd door “moslimstrijdkrachten.” Maar daarmee is nog niet het hele verhaal verteld. Michel Collon, specialist militaire zaken voor Solidair, schreef twee dagen na de aanslagen van 11 september 2001 het volgende:

“Wanneer zij het islamitisch terrorisme aanklagen”, voegt Collon er nog aan toe, “drijven de VS en de Nato hun schijnheiligheid tot het uiterste. De oorlog in Kosovo en thans de oorlog in Macedonië zijn veroorzaakt door een terroristisch islamitisch leger, het UCK. En ik ben het niet die dit beweer maar het weekblad Der Spiegel dat de Amerikanen ervan beschuldigt het UCK te bewapenen. De vroegere verantwoordelijke van de Franse geheime diensten De Marchiani heeft gisteren voor de Franse televisie verklaard dat de Westerse regeringen weten dat de Amerikanen de vorming ondersteunen van een terroristische islamitische staat in het hartje van de Balkan (Kosovo)”. Meer

Opvallend in dat opzicht is natuurlijk dat niet alleen de Amerikanen, maar óók de vermeende aartsvijand van Washington, Osama Bin Laden, het UCK bij heeft gestaan:

Bin Laden is een ordinaire kapitalistische miljardair. Hij heeft een financieel rijk opgebouwd met tentakels in alle delen van de wereld. Tijdens de Afghaanse oorlog tegen de Sovjet-Unie was hij het hulpje van de CIA. Tot de helft van de jaren negentig had hij 23 opleidingskampen in Afghanistan. Daar werden de terroristen opgeleid van de GIA in Algerije, het UCK in Kosovo, de mannen van Izetbegovic in Bosnië. In ieder kamp zaten mensen van de CIA. Lees meer

Zie ook

Het geheime bondgenootschap tussen de CIA en de terroristen

L.Zorica gaat op Achter Gesloten Deuren nog een stapje verder in het ontleden van de banden tussen het internationale terrorisme en degenen die zeggen haar te bestrijden :

Er is een beeld gecreëerd van een agressief Servië dat Kroatië heeft binnengevallen, wat juist is. Maar wat daar aan vooraf is gegaan is wat al eeuwen gebeurt bij alle revoluties. Derden die de zaken op de spits drijven, broedervolkeren tegen elkaar uitspelen en de strijd dan aan beide zijden financieren en te bewapenen, om vervolgens door behulp van de media een eigen verhaal te laten leiden. De uitkomst is ook altijd eender; de installatie van een zogeheten democratie, een samenwerkingsverband met Amerika die als redder in nood komt opdraven, een nieuwe regering met daarin invloedrijke joden en de waarheid onvindbaar. En zij die de waarheid kennen, worden gevangen gezet of vermoord. Zoals Slobodan Milosevic en zijn getuige (voormalige Kroatisch-Servische president) Milan Babic en in 1998, Slavko Dokmanovic.

Ook hebben de Amerikanen de Bosnische moslims van wapens voorzien, zo maakte het Pentagon een website waarop je kon zien hoe het er met de NATO voorstond in Bosnië. Washington financierde en bewapende moslimgroepen sinds 1992 om Joegoslavië uiteen te doen vallen. “Washington financierde en bewapende ook andere moslimgroepen in verscheidene strategische regio’s: Algerije, Bosnië, Kosovo, Tsjetsjenië, Macedonië,… Sinds 1992 vechten terroristen die banden hebben met Bin Laden in Bosnië om mee te helpen Joegoslavië uit elkaar te doen spatten. Hetzelfde gebeurt in Kosovo. In de lente van 1998 noemen Amerikaanse leiders de Albanese UCK-separatisten terroristen omwille van hun bloedige aanslagen. Drie maanden later steunen ze het UCK ten volle. Nadien treden ze op als de luchtmacht van het UCK. Dat wordt nog eens herhaald in Macedonië. Ook daar levert Washington wapens en instructeurs aan terroristische groepen. Kosovo is intussen de draaischijf geworden van een gigantische drugshandel tussen Afghanistan-Turkije-de Balkan-Europa. Zo financieren de terroristen de aankoop van wapens. De NAVO die massaal aanwezig is, beweegt niet. Interpol en Europese politiediensten klagen dit al jaren aan maar zonder reactie. De terroristen zijn nu eenmaal de protégés van de VS.” Lees verder

Terwijl we in Nederland inmiddels volgepropt worden met Wilders-propaganda over hóe slecht we Moslims moeten vinden, worden we afgeleid van het werkelijke probleem, en de werkelijke, diepere oorzaak van élk gewapend conflict: hebzucht en machtswellust.

Oók in Kosovo, dat inmiddels door de corporatocratie tegen vette winsten in delen wordt uitverkocht:

PRISTINA, 23 augustus 2007 (IPS) – Het Kosovo Trust Agency verkoopt aan ijltempo grote stukken land in Kosovo die ooit toebehoorden aan Joegoslavische staatsbedrijven. Dat gebeurt grotendeels zonder de aanspraken van de voormalige arbeiders te respecteren, zonder dat de identiteit van de kopers bekend wordt gemaakt en zonder een voorafgaande schatting van hoeveel de eigendommen waard zijn.

Op de website van het KTA prijst een commentaarstem in Brits Engels een nieuw privatiseringsproject aan: “Het Kosovo Trust Agency privatiseert een van de meest uitzonderlijke stukken eigendom in het zuidoosten van Europa. Het voormalige staatsbedrijf van Sarrprodhimi nabij Dragash ligt temidden van 22.000 hectare ongerept land in een rurale en bergachtige streek met een enorm potentieel voor ski- en ecotoerisme.”

Het KTA werd in 2002 opgericht nadat het VN-bestuur van de overwegend door etnische Albanezen bewoonde Zuid-Servische provincie had besloten dat een vijfhonderdtal voormalige staatsbedrijven moest worden verkocht. In het voormalige Joegoslavië was driekwart van de industrie in handen van de overheid. Het ging vooral om bedrijven in de energiesector, de mijnbouw, de auto-industrie en de tabakssector. De privatiseringen leverden tot nu toe al 303,7 miljoen euro op.

Lees verder