>Als één van de weinigen in Nederland heb ik me niet gek laten maken door de Grote Obama Show. Klinkt wellicht arrogant, maar het is gewoon waar. Bovendien lag mijn sympathie bij de, helaas kansloze, kandidaat Cynthia McKinney.

Zo is de nieuwe Amerikaanse president, naar eigen zeggen, van plan om de troepen eerder uit Irak terug te halen, te weten vóór mei 2010. Klinkt beter, als je het afzet tegen de 2011 van Bush. Wel vind er dan een verschuiving van troepen plaats naar die andere kolonie, Afghanistan. Waar overigens de Guantanamo Bay-traditie voortgezet wordt in Bagram.

Nu is het zo dat Irak simpelweg, en met voorbedachten rade, leeggeroofd is en ontdaan van elke publieke structuur die het nog op een maatschappij zou kunnen doen lijken.

Politici als Rumsfeld en Cheney hebben er persoonlijk miljoenen mee verdiend, zelfs terwijl ze in regeringsfunctie waren. Een walgelijk bedrijf als Monsanto heeft de landbouw zo’n beetje in haar zak. Zelfs de “wederopbouw” van de Iraakse gemeentepolitiek heeft men proberen te privatiseren. Hoe ziek moet je in je hoofd zijn, om zoiets te bedenken?

Een militair vertrek uit Irak houdt, onder de huidige omstandigheden, simpelweg in dat er wéér een land gekoloniseerd is. Een land dat daarna totaal afhankelijk blijft van de bedrijven die van de oorlog geprofiteerd hebben, en vooral van internationale leningen om die bedrijven te betalen, ongetwijfeld met een dikke Amerikaanse vinger in de pap. Een maar al te bekend mechanisme dat elke zelfstandige wederopbouw in de weg zal staan, en dat ontwikkelingshulp door de recente geschiedenis heen tot een cynische grap heeft gemaakt.

De oorlog en bezetting zijn een recept voor genoeg sociale onrust om later weer militaire aanwezigheid te kunnen veiligstellen. Al of niet geprivatiseerd. Die onrust zal ook in de VS toenemen, omdat er geld zal worden uitgegeven aan zowel Irak als Afghanistan, dat er simpelweg niet is in harde cash. Geld dat hard nodig is in de VS zelf. (Timothy Geithner als kandidaat op Financiën, ex-Federal Reserve en IMF, goh wat een toeval 😉 )

Toevallig is de wetgeving in de VS inmiddels volledig op binnenlandse crises toegerust…Nog afgezien van de beveiligingsindustrie die na ‘Irak’ wel om wat werk verlegen zit. All it takes is one more crisis.

Een nieuwe president als Obama, hoe charismatisch en “anders” ook op het eerste gezicht, is bij lange na niet voldoende om werkelijke change te bewerkstelligen, noch in de VS, noch in de wereld. Hooguit zal de ’toon wat vriendelijker worden.’

Zelfs als Obama van werkelijk goede wil is, wat nog maar helemaal de vraag is, zal hij niet ver komen. De oorlogsindustrielobby is onder de Cheney/Bush-junta veel te machtig geworden en verstrengeld geraakt met de publieke sector. Vermindering van oorlogsinvesteringen zal bovendien leiden tot enorme werkloosheid. Hoe groot die valkuil is voor Obama kun je zien in Why We Fight. En dan hebben we het nog niet over de oppermachtige Israël-lobby die nog steeds zeurt om een Iran-oorlog.

Zijn (mogelijke) kabinetsleden zijn tot slot te kwalificeren als neo-liberaal tot ronduit oorlogszuchtig, om niet te zeggen ‘havik.’

‘Change we can believe in’ vereist een systematische verandering, van onderop, niet alleen in de VS, maar wereldwijd doch lokaal georganiseerd, waarbij niet de economische belangen van enkelen het belangrijkste belang zijn, maar het welzijn van ons allemaal, en de wereld om ons heen. Dat houdt expliciet in dat er een eind moet komen aan het voortwoekerende systeem dat steeds meer oorlog, onderdrukking, crises, aanslagen en vrijheidsbeperkingen nodig heeft om stand te houden. Een einde aan het door neocons en neoliberalen aanbeden corporatisme.

Yes we can!