>
De SP is haar tegenwoordig te conservatief. Dat mag natuurlijk, ik denk dat een deel van haar achterban ook inderdaad meer op heeft met het liberalisme van D’66 dan het socialisme van de SP. Wat wel verbaast, is de snelheid waarmee GroenLinks afscheid neemt van de SP. Want was het niet in 2006 nog, dat ze openlijk pleitte voor linkse samenwerking met PVDA en SP?
Nu dus niet meer. De PVDA dient afstand te nemen van de SP, zodat na de verkiezingen een paars-plus kabinet kan worden gevormd. Want dat is progressief. Een term die mijns inziens nogal wordt misbruikt, waarover later meer.
De paarse kabinetten van PVDA, VVD en D’66 kenmerkten zich door, zoals dat door het toenmalige GroenLinks en SP werd genoemd, het ‘uitverkopen van de beschaving’. Nutsdiensten werden geprivatiseerd, er ging minder geld naar onderwijs (D’66 onderwijspartij?), zorg en de cultuursector. De inkomensverschillen werden groter en de bankensector werd verder vrij gelaten. En het integratievraagstuk? Dat zou allemaal vanzelf wel goed komen. Zeggen dat mensen die hier komen werken, wonen en een bestaan willen opbouwen, de taal moeten leren was ‘not done’. Daar plukken we nu de wrange vruchten van. De tegenstellingen in de maatschappij zijn hedentendage groter dan ze lange tijd zijn geweest. Aan de armoede onder kinderen werd nagenoeg niets gedaan. Nu wil Femke Halsema deel uitmaken van zo’n paars kabinet. Is dat dan progressief?
Natuurlijk zal mevrouw Halsema hier tegenin brengen dat onder een kabinet met steun van GroenLinks, de armoede niet zal groeien, en ik geloof direct dat dat voor haar een belangrijk punt is. Maar is dat echt zo aannemelijk, als je in plaatsneemt in een kabinet met D’66 en VVD? Ik vind dat moeilijk te geloven.
Halsema vraagt de PVDA te kiezen voor een progressieve samenwerking met D’66 en GroenLinks, en niet de SP. Steevast noemt ze het vasthouden aan de AOW-leeftijd, het niet willen flexibiliseren van de arbeidsmarkt en het vasthouden aan de duur van de WW conservatief, terwijl er voor al deze zaken hard is gestreden door progressieve krachten, onder andere door partijen waar GroenLinks uit is voortgekomen.
De term conservatief is wat mij betreft op zijn plaats wanneer een partij, tegen beter weten in, blijft vasthouden aan oude dogma’s. Dat lijkt mij in dit geval niet op zijn plaats. Zo is er bewijs dat flexibilisering van de arbeidsmarkt;
Zo is ook bewezen dat de AOW-leeftijd financieel onnodig is:
“Verder is de vergrijzing allerminst onbetaalbaar. Weliswaar nemen de kosten voor de AOW navenant toe met de stijging van het aantal 65-plussers van 2,5 naar 4 miljoen, maar het gaat straks om 65-plussers met een gemiddeld veel hoger pensioen. Volgens het CPB zijn de extra belastingopbrengsten van deze mensen gelijk aan de extra kosten voor de AOW.”
De SP heeft, met betrekking tot bovenstaande onderwerpen, andere ideeën dan GroenLinks, en is daarom volgens Femke Halsema niet ‘hervormingsgezind’. Ik wil haar aanraden het verkiezingsprogramma nog eens te lezen. Daar valt te lezen dat de SP hervormingen wil op het gebied van;
- de financiële sector;
- de economie;
- de inkomensverdeling;
- de energievoorziening;
- de internationale rechtsorde;
- de zorg;
- democratische verhoudingen;
- het openbaar vervoer.
En zo kan ik nog een hele tijd doorgaan. Dat lijkt mij behoorlijk hervormingsgezind en progressief. Op al deze punten kunnen GroenLinks en de SP dan ook prima door één deur. Toch besluit ze die deur dicht te gooien en een progressief blok van de drie linkse partijen onmogelijk te maken.
Groenlinks is, in de woorden van Femke Halsema, een ‘partij met idealen, op zoek naar macht’. Wat mij betreft vooral dat laatste.