>Nou waar was ik gebleven? O, ja, ik ging van Pakistan naar Libanon, in één van mijn vorige blogs.
Maar eerst nog even enkele toevoegingen over de situatie in Pakistan: daar zijn stamleiders namelijk diep bezorgd over het toenemende aantal NAVO-militairen aan de Afghaanse kant van de grens. Stamleider Malik Mohammad Afzal Khan Darpakhel spreekt duidelijke taal:
„We willen ze waarschuwen dat drie miljoen stamleden het tegen hen zullen opnemen als ze de grens oversteken”.
Of de troepenopbouw van de Navo met de beschuldigingen van Afghaans leider Karzai te maken heeft, dat Pakistan’s ISI achter een aantal bloedige aanslagen zit, is mij niet bekend. Maar het zou passen in het plaatje dat ik gisteren schetste. Opmerkelijk: Karzai’s ISI-verleden.
Verder: Benazir Bhutto, de vrouw die teveel wist, over de moord op Osama Bin Laden:
Dichter bij huis, in Groot-Brittanië, eisen twee Britse parlementariërs een onderzoek naar klachten van drie inwoners uit hun kiesdisctricten, die zeggen in Pakistan te zijn ontvoerd en vastgehouden door de ISI.
Na marteling door de ISI zouden ze zijn ondervraagd door Britse geheim agenten, onder meer over de terreuraanslagen in Londen in 2005.
Libanon dan.
De Nederlandse versie van FOX News/sovjetstijl Pravda bericht over de uitwisseling tussen Israël en Libanon, van gevangen genomen Hezbollah-strijders in ruil voor de lichamen van twee dode , “gekidnapte”, Israëlische soldaten. De Hezbollah-leden waren gevangen genomen tijdens de hevige oorlog tussen Israël en Hezbollah, twee jaar geleden.
Wat de NOS, en veruit de meeste andere persmuskieten, niet vermelden, is dat de soldaten gevangen waren genomen op Libanees grondgebied.
Nog belangrijker vind ik dat de oorlog, zoals de mainstream propaganda wil doen geloven, de oorlog niet is begonnen vanwege de zogenaamde kidnapping:
De oorlog is ‘in zekere zin’ al in voorbereiding sinds 2000, meteen na de terugtrekking na 18 jaar van Israël uit Libanon, zegt professor Gerald Steinberg van de Israëlische Bar-Ilanuniversiteit. Volgens Steinberg was tegen 2004 een oorlog van ongeveer drie weken uitgedacht, die daarna werd gesimuleerd en geoefend. De echte Libanonoorlog duurde uiteindelijk 34 dagen, kostte 159 doden aan Israëlische kant en 1125 aan Libanese kant, waaronder honderden kinderen.
Aldus Daan de Wit’s meest recente artikel op DeepJournal.
Komen we bij de reden waarom ik dit filmpje met Seymour Hersh onder de aandacht bracht. “Tegenwicht” aan Hezbollah.
In samenwerking met de Libanese Siniora-regering en Saudi-Arabië stond de Amerikaanse regering, in de personen van Dick Cheney en Eliot Abrams, aan de wieg van soennitische terreugroepen zoals Fatah Al Islam, die vorig jaar bloedig huishield in Libanon. En ook nu nog heeft het land te maken met het geweld van dit soort groepen.
Een gedeeltelijke transcriptie uit het interview met Seymour Hersh:
HALA GORANI: Well, investigative journalist Seymour Hersh reported back in March that in order to defeat Hezbollah, the Lebanese government supported a Sunni militant group, the same ones they’re fighting today. Seymour joins us live from Washington. Thanks for being with us. What is the source of the financing according to your reporting on these groups, such as Fatah al-Islam in these camps of Nahr el Bared, for instance? Where are they getting the money and where are they getting the arms?
SEYMOUR HERSH: The key player is the Saudis. What I was writing about was sort of a private agreement that was made between the White House, we’re talking about Richard — Dick — Cheney and Elliott Abrams, one of the key aides in the White House, with Bandar. And the idea was to get support, covert support from the Saudis, to support various hard-line jihadists, Sunni groups, particularly in Lebanon, who would be seen in case of an actual confrontation with Hezbollah — the Shia group in the southern Lebanon — would be seen as an asset, as simple as that.
GORANI: The Bush administration, of course, officials would disagree with that, so would the Siniora government, openly pointing the finger at Syria, saying this is an offshoot of a Syrian group, Fatah al-Islam is, where else would it get its arms from if not Syria.
HERSH: You have to answer this question. If that’s true, Syria which is close — and criticized greatly by the Bush administration for being very close — to Hezbollah would also be supporting groups, Salafist groups — the logic breaks down. What it is simply is a covert program we joined in with the Saudis as part of a bigger broader program of doing everything we could to stop the spread of the Shia, the Shia world, and it bit us in the rear, as it’s happened before.
En een transcriptie uit een interview met Amy Goodman:
AMY GOODMAN: Seymour Hersh, what about the role of Vice President Dick Cheney, the Deputy National Security Advisor Elliott Abrams?
SEYMOUR HERSH: Well, you always — any time you have violent anti-Iran policy and anti-Shia policy, you have to start looking there. Look, clearly this president is deeply involved in this, too, but what I hear from my people, of course, the players — it’s always Cheney, Cheney. Cheney meets with Bush at least once a week. They have a lunch. They usually have a scheduled lunch. And out of that comes a lot of big decisions. We don’t know what’s ever said at that meeting. And this is — talk about being opaque, this is a government that is so hidden from us.
So I can’t — I can tell you that — you know, the thing that’s amazing about this government, the thing that’s really spectacular, is even now how they can get their way mostly with a lot of the American press. For example, I do know — and, you know, you have to take it on face value. If you’ve been reading me for a long time, you know a lot of the things I write are true or come out to be more or less true. I do know that within the last month, maybe four, four-and-a-half weeks ago, they made a decision that because of the totally dwindling support for the war in Iraq, we go back to the al-Qaeda card, and we start talking about al-Qaeda. And the next thing you know, right after that, Bush went to the Southern Command — this was a month ago — and talked, mentioned al-Qaeda twenty-seven times in his speech. He did so just the other day this week — al-Qaeda this, al-Qaeda that.
En zo komen we dus weer bij de oplopende spanningen rond Iran. Ten westen van Pakistan, ten oosten van Irak. Een land waar wij trouwens een wat vertekend beeld van hebben.
Iran, waar eindelijk de inmiddels bijna mythische oliebeurs (met handel in euro’s in plaats van dollars) van start lijkt te gaan. Waar zojuist een nieuw groot olieveld is ontdekt. Waarmee voor de vorm nog even diplomatiek wordt onderhandeld, maar dat tevens met een oorlog wordt bedreigd. En terwijl de Saudis, u weet wel, van Fatah Al Islam, Cheney en Abrams, de Russen proberen om te kopen om te breken met Teheran, meldde de Sunday Times:
“President George W. Bush has told the Israeli government that he may be prepared to approve a future military strike on Iranian nuclear facilities if negotiations with Tehran break down, according to a senior Pentagon official.
“Despite the opposition of his own generals and widespread skepticism that America is ready to risk the military, political, and economic consequences of an airborne strike on Iran, the president has given an ‘amber light’ to an Israeli plan to attack Iran’s main nuclear sites with long-range bombing sorties, the official told The Sunday Times.
“‘Amber means get on with your preparations, stand by for immediate attack, and tell us when you’re ready,’ the official said. But the Israelis have also been told that they can expect no help from American forces and will not be able to use U.S. military bases in Iraq for logistical support.”
In een tijd van wankelende en omvallende banken en hypotheekverstrekkers, als voortekenen voor een fullblown economische crisis van ongekende proporties, alsmede wereldwijd stijgende olie-en voedselprijzen, wat zeg ik, voedselcrisis, een tijd waarin gentechmanipulatie-giganten dik aan voedseltekorten en oorlog kunnen verdienen, een tijd waarin zelfs een symbool van het überkapitalisme als het IMF oproept tot overheidsingrijpen (op uw kosten) in marktaangelegenheden, een tijd waarin Obama dreigt de Amerikaanse verkiezingen te winnen, een tijd waarin Israël (en de West Bank) met een tekort aan drinkwater kampt, water dat te halen is in Zuid Libanon, etcetera, etcetera, is er maar weinig nodig om de lont in het kruitvat te doen ontbranden.
Iets als een new Pearl Harbour. Bijvoorbeeld.
Als Israël Iran aanvalt, zal de VS niet achter kunnen blijven, de hernieuwde diplomatie ten spijt. En zal ook de “coalition of the willing” (lees: Nederland en uh…dinges) niet achter blijven.
De zogenaamde “war on terror” zal bij een militair conflict met Iran nieuw leven in geblazen worden.
Met gevolgen voor de vrijheid van u en mij, in zowel de Verenigde Staten als hier, in Nederland. In het gunstigste geval.