>Molukse lessen voor Marokkanen die radicaliseren

Geplaatst op door

>Hoewel de voorgeschiedenis van Molukkers in Nederland beduidend anders is dan die van Marokkanen, hebben beider wegen inmiddels tot vergelijkbare situaties geleid. Youssef Azghari schreef er in Trouw een behartenswaardige column over.

Morgen is het precies dertig jaar geleden dat Nederland opgeschrikt werd door een treinkaping. Jonge geradicaliseerde Zuid-Molukkers vroegen met deze terroristische daad aandacht voor hun strijd voor de republiek der Zuid-Molukken. Zo wilden zij de Nederlandse regering dwingen hun droom te realiseren. Hun verblijf hier was immers maar tijdelijk. Ooit zouden ze terugkeren naar hun beloofde land. De kaping, die met geweld werd beëindigd, had grote impact op de Zuid-Molukse gemeenschap. Hun trots werd gekrenkt en hun imago daalde tot ver onder het vriespunt. Plotseling zagen veel Nederlanders de Molukkers als het grootste gevaar voor hun rechtsstaat. Ze werden extra in de gaten gehouden en de media brachten de radicalisering onder Molukkers, die hier geboren en getogen waren, breed in beeld.

Het gevolg was dat Molukkers, die veelal geconcentreerd en in aparte wijken wonen, zich met het schaamrood op hun kaken terugtrokken. Ze voelden zich gestigmatiseerd en niet begrepen. Later hebben de Molukkers het heft in eigen hand genomen en zijn ze de problemen, zoals ontsporing en radicalisering onder Molukse jongeren, zelf te lijf gegaan. Binnen twee generaties keerde de rust in eigen gelederen terug en verbeterde hun imago. Tegenwoordig vormen ze met de Indische Nederlanders het voorbeeld van geslaagde integratie.

Dat er parallellen zijn te trekken met andere minderheidsgroepen, spreekt voor zich. Zo doen Marokkanen nu hetzelfde als de Molukkers na de treinkaping.

Lees hele column