Er moet me even iets van het hart over het “consumentenvertrouwen“
Beste hoeders van de markt,
“Consumenten” verliezen het vertrouwen niet om opzettelijk de economie te verwoesten. Consumenten verliezen het vertrouwen omdat een groot deel van hen, soms al meer dan een decennium, de ene na de andere verkapte of openlijke bezuiniging over zich heen krijgen.
Zij verliezen het vertrouwen omdat ze steeds minder zekerheid hebben over hun inkomen, dankzij de flexibilisering van de arbeidsmarkt. Zij verliezen het vertrouwen omdat steeds meer mensen alle zeilen moeten bijzetten om niet te verzuipen in de steeds verder stijgende vaste lasten, ziektekosten, en natuurlijk de kinderopvang om aan het werk te kunnen blijven, mochten ze nog een baan hebben. Dan is die plasma-tv gewoon even niet zo belangrijk.
“Consumenten” verliezen het vertrouwen in de politiek, omdat ze zien dat falende banken met hun geld overeind worden gehouden. Consumenten verliezen het vertrouwen omdat ze belasting betalen, maar zien dat de topinkomens en multinationals het ene na het andere cadeau krijgen, door de minder vermogende consument opgehoest. Consumenten verliezen het vertrouwen omdat zij zien dat bestuurders zich laten leiden door aandelenmarkten, en niet door mensen.
Beste politici, beste economen, beste commentators, de economie stort niet in door ons, de “consumenten”, maar door de manier waarop de economie is ingericht, door de manier waarop het financiële systeem in elkaar steekt, en door het feit dat de politiek zich door haar heeft laten gijzelen. Dit is geen conjunctuur-dip, dit is een symptoom van een systeemcrash. De neoliberale ideologie kan alleen kunstmatig in leven blijven, hetgeen dan ook al jaren het geval is, gezien de luchtbellen die achter elkaar klappen.
(Over) tijd om afscheid te nemen van de zombie-economie. Op naar de mensen-economie.
Was getekend een burger die allang voorbij de bezorgdheid is, en alleen nog maar het hoofd kan schudden op een dag als dit.